İman İkrarları

Luteryen Kilisesi'nin Elçilerin İman İkrarı, İznik İman İkrarı ve Athanasius İnanç Bildirgesine ek olarak, Luther ve onunla olanlar tarafından yazılmış başka ikrarlar da vardır. Bu ikrarlar Kilise'nin Kutsal Kitap'a göre ne öğrettiğini gösterir.

Bu ikrarlar şunlardır: "Ausburg İtirafı" (1530), "Augsburg İtirafının Özü" (1530), "Bölünme Maddeleri" (1537), Büyük ve Kısa İlmihaller (1529) ve " Konkord Formülü" (1577). Tüm bu itiraflar tek bir kitapta bir araya getirilmiş ve 1580 yılında, bugün dünyadaki pek çok Luteryen kilisesi tarafından kabul edilen "The Book of Concord" adı altında yayınlanmıştır. Bu kiliseler şöyle der: "Eski ve Yeni Ahit'teki Kutsal Yazıların tüm kanonik kitaplarını Tanrı'nın yanılmaz sözü olarak kabul ediyoruz ve Kutsal Yazıların doğru açıklaması olarak, Konkord Kitabı'nda bir araya getirilen sembolik kitapları kabul ediyoruz." Kutsal Kitap kilisede doktrin ya da uygulama için tek norm ve kaynaktır.

Allah’a, bütün güçlere egemen olan Baba’ya, yerin ve göğün Yaratıcısı’na inanıyorum.

Allah’ın biricik Oğlu’na, Rabbimiz İsa Me­sih’e inanıyorum. İsa, Kutsal Ruh aracılığıyla gebe kalan bakire Meryem’den doğdu, vali Pontius Pilatus’un döneminde acı çekti, çarmı­ha gerildi, öldü ve gömüldü. Ölüler diyarına indi. Üçüncü gün dirildi. Göklere yükseldi. Şimdi Allah’ın, bütün güçlere egemen olan Baba’nın sağında oturuyor. Bir gün tekrar gelip ölüleri ve dirileri yargılayacak.

Kutsal Ruh’a inanıyorum. Kutsal ve evrensel imanlılar topluluğunun ve kutsallar birliğinin var olduğunu kabul ediyorum, günahlarımın bağışlanmasına güvenip bedenin dirilmesini ve sonsuz yaşamı bekliyorum.

Tek Allah'a, bütün güçlere egemen olan Ba­ba’ya, yerin ve göğün, görünen ve görünmeyen her şeyin Yaratıcısı’na inanıyoruz.

Tek bir Rab'be, İsa Mesih'e, Allah'ın biricik Oğlu’na, zamanlar oluşmadan Baba'dan olmuş olana inanıyoruz. Kendisi Allah'tan Allah, Işık­tan Işık, gerçek Allah'tan gerçek Allah olmuş, ancak yaratılmamıştır. Baba ile aynı öze sahip­tir. Her şey O'nun aracılığı ile var oldu. Biz in­sanlar uğruna, kurtulmamız için göklerden indi. Kutsal Ruh aracılığı ile bakire Mer­yem'den be­den alıp insan oldu. Vali Pontius Pilatus'un dö­neminde uğrumuza çarmıha geril­di. Öldü ve gö­müldü. Kutsal Yazılar’ın belirtti­ği gibi üçüncü gün dirildi ve göklere yükseldi. Şimdi Baba'nın sağında oturuyor. Bir gün gör­kemle geri gelip dirilerle ölüleri yargılayacak. Egemenliği son­suz olacaktır.

Rab olan, yaşam veren, Baba ile Oğul'dan çıkan, Baba ve Oğul ile birlikte tapılıp yücel­tilen, peygamberler aracılığıyla konuşmuş olan Kutsal Ruh'a inanıyoruz. Tek, kutsal, evrensel ve elçilerin koyduğu temel üzerinde kurulmuş olan imanlılar topluluğunun varlığına inanıyo­ruz. Günahların bağışlanması için tek bir vaftizi kabul ediyoruz. Ölülerin dirilmesini ve sonsuz yaşamı bekliyoruz.

1. Kurtulmak isteyen kişi, her şeyden önce, or­tak Hristiyan inancına bağlı olmalıdır. Buna, değiştirmeden ve tamamen iman etmelidir. Böy­­le yapmayan kişi, şüphesiz ebediyen mahvolur.
2. Ortak Hristiyan inancı şudur:
3. Biz, Üçlü Birlik olan tek Allah’a ve tek Allah olan Üçlü Birliğe, unsurları birbirine karıştır­madan ve ilahî varlığı dağıtmadan, özü bölme­den ibadet ederiz.
4. Baba vardır, Oğul vardır ve Kutsal Ruh var­dır, ama Baba, Oğul ve Kutsal Ruh tek Tan­rı’dır. Yücelikleri denktir ve görkemleri aynı derecede sonsuzdur.
5. Baba nasılsa, Oğul da öyledir, Kutsal Ruh da öyledir. Baba yaratılmamıştır, Oğul yaratılma­mıştır ve Kutsal Ruh yaratılmamıştır.
6. Baba sınırsız, Oğul sınırsız, Kutsal Ruh sınır­sızdır.
7. Baba ezeli ve ebedî, Oğul ezeli ve ebedî, Kutsal Ruh ezeli ve ebedîdir.
8. Buna rağmen, Üçü ayrı ayrı ebedî olan değil­dir, tek Ebedî Olan vardır. Aynı şekilde Yara­tılmamış ya da Sınırsız Olan da üç değil, tektir.
9. Baba her şeye Egemen olduğu gibi, Oğul da her şeye Egemen’dir ve Kutsal Ruh da her şeye Egemen’dir. Buna rağmen tek her şeye Egemen vardır.
10. Baba Allah olduğu gibi, Oğul Allah ve Kutsal Ruh Allah'tır. Ancak üç Tanrı değil, sadece tek Allah vardır.
11. Baba Rab olduğu gibi, Oğul da Rab’dir ve Kutsal Ruh da Rab’dir. Ancak üç Rab değil, tek Rab vardır.
12. Hristiyanlıkta, hakikat, birbirinden farklı üç unsuru Allah ve Rab olarak kabul etmemizi gerektirir. Aynı şekilde, ortak Hristiyan inancı da, üç tanrıdan ya da üç rabden söz edilmesini yasaklar.
13. Baba hiçbir şeyden gelmemiştir; ne yaratıl­mış ne de doğrulmuştur.
14. Oğul yalnızca Baba’dandır; ne oluşturul­muş, ne yaratılmıştır, fakat yegâne Oğul’dur.
15. Kutsal Ruh, Baba’dan ve Oğul’dandır; ne oluşturulmuş, ne yaratılmış, ne de doğurulmuş­tur, fakat Baba’dan ve Oğul’dandır. Böylece, üç değil, tek bir Baba vardır; üç oğul değil, tek bir Oğul, üç kutsal ruh değil, tek bir Kutsal Ruh vardır.
16. Bu üçlülükte biri diğerinden daha önce ya da daha sonra değildir, biri diğerinden ne daha büyük, ne daha küçüktür, ancak Üçü aynı dere­cede sonsuz ve aynı değerdedir. Yani Üçlülük­teki Birliğe ve Birlikteki Üçlülüğe iman edil­melidir.
17. Kurtuluşu arayan, Üçlü Birliği işte böyle düşünmelidir.
18. Bundan başka, kişinin sonsuz kurtuluşa nail olması için, Rabbimiz İsa Mesih’in vücut bul­duğuna yürekten inanarak sarılması gerekir.
19. Doğru öğreti şudur: Rabbimiz İsa Me­sih’in hem Allah’ın Oğlu, hem de aynı anda Tanrı ve insan olduğuna inanır ve ikrar ederiz.
20. Oğul Allah’tır; Oğul ezelde Baba’nın özün­den var olduğu için tamamıyla Allah'tır, zama­nın içinde bu dünyada annenin özünden doğ­muş olduğu için tamamıyla insandır. O tama­men Allah'tır, canı ve bedeniyle ise tamamen insandır.
21. İlahî öze sahip olması nedeniyle Oğul, Ba­ba’yla eşittir, ancak Oğul’un insan sıfatı nede­niyle Baba O'ndan üstündür.
22. Hem Allah hem İnsan olduğu halde, iki değil, sadece tek Mesih vardır.
23. Mesih’teki birlik, ilahî özün insanlığa dö­nüşmesinden dolayı olmamıştır, ancak Allah'ın insanlığı üstlenmesiyle olmuştur. İlahî ve insanî özler birbirine karışmamıştır, ancak tek bir şahısta birleşmiştir.
24. Bir insanın can ve bedenden oluşması gibi, Mesih Allah ve İnsan olarak birdir.
25. Mesih bizim kurtuluşumuz için acı çekmiş, cehenneme inmiş, ölümden dirilmiş, göklere yükselmiş, Baba’nın sağında yer almıştır, bir gün ölüleri ve dirileri yargılamak için tekrar gelecektir.
26. O geldiğinde, bütün insanlar ölümden be­denleriyle dirilecekler ve yaptıklarının hesabını vereceklerdir. İyilik edenler, ebedî yaşama ka­vuşacaklar, kötülük edenler ise sonsuz ateşe atılacaklardır.
27. Bu evrensel Hristiyan öğretisidir. Buna, sağlam ve istikrarlı bir şekilde inanmayan kişi kurtulamaz.