Öze Dönüş "Yeni Bir Topluluk Doğuyor"

Luther'in niyeti asla yeni bir mezhep kurmak değildi. Kutsal Kitap üzerine yaptığı çalışmalar onu, kendi zamanındaki mevcut kilisenin öğrettiklerinin çoğunun insan elinden çıkma olduğuna ikna etmişti. Luther kilisenin bu hataları öğretmeyi bırakmasını ve Mesih ve elçileri tarafından öğretildiği gibi saf doktrine dönmesini istiyordu. Ancak kilise liderleri papalığın asla hata yapamayacağını düşünüyordu. Bu nedenle Luther'in sahte bir öğretmen olması gerektiği sonucuna vardılar ve onu dinlemediler. Düşmanları onun hakkında yalanlar yaydı, papa onu aforoz etti ve Worms Fermanı ile Kutsal Roma İmparatoru onu yasaklı ilan etti. Luther işlerin bu şekilde sonuçlanmasını istememiş olsa da, artık Roma Kilisesi'nin dışındaydı. Birçok insan Tanrı'nın Martin Luther aracılığıyla güçlü bir şekilde konuştuğuna inanıyordu. Onun yazılarını okudukları ve vaazlarını dinledikleri için cezalandırılmayı göze aldılar. Kuzey Almanya'nın büyük bir kısmı onun kendi liderleri olmasını istiyordu. Luther'in görev bilinci ve Tanrı'nın Sözü'nün gerçeklerine olan bağlılığı, bu insanların ihtiyaçlarını görmezden gelmesine ve eski usullerine dönmelerine izin vermesine izin vermezdi. Yeni bir cemaat inşa edilmesi gerekiyordu. Luther'in itirazlarına rağmen halk bu kiliseye " Luteryen Kilisesi " adını verdi.

Bu yeni kilisenin temel taşı İncil'di. Caetano, Miltitz ve Eck'e Luther şöyle demişti: "Beni Kutsal Yazılara dayanarak ikna edin". Worms Konseyi'nde, "Vicdanım Tanrı'nın sözüne tutsaktır" diyerek sağlam durdu. O halde Luther için Tanrı'nın sözü en yüksek otoriteydi - papaların ya da konseylerin kararlarından, geleneklerden ya da kilise babalarının yazılarından daha üstündü. Dahası Luther, Tanrı'nın Kutsal Yazılar aracılığıyla doğrudan insanın kalbiyle konuşabileceğine ve konuştuğuna inanıyordu. Luther'e göre, eğer kilise insanların yüreklerinde ve yaşamlarında işleyen Tanrı'nın sözü üzerine kuruluysa, insanların kendi dillerinde İncil'e ihtiyacı vardır. Yeni Ahit'i 1521 yılında Wartburg Kalesi'ndeyken Almanca'ya çevirdi. Wittenberg Üniversitesi'nden İbrani bilginlerin yardımıyla Eski Ahit'in çevirisini 1534 yılında tamamladı. Luther'in eksiksiz Almanca İncil'inin fiyatı (bugün) 20 dolara eşdeğer olmasına rağmen, halktan büyük talep gördü. Sonraki 12 yıl içinde bir milyondan fazla kopya satıldı.

1528 yılında Luther Saksonya'da sayıları giderek artan Luteryen kiliselerini ziyaret etti. Orada işlerin pek de iyi gitmediğini keşfetti. Her yerde farklı ibadet ve dini uygulama biçimleri vardı. Pek çok pastör de dahil olmak üzere pek çok insan Hıristiyan doktrinini çok az biliyordu. Hatta bazıları Rab'bin Duası'nı okuyamıyor ya da On Emir'i ezbere söyleyemiyordu. Bir rehber olarak bu yeni cemaatlerin neye inandıklarına dair basit ve net bir açıklamaya ihtiyaçları vardı. Luther 1529 yılında iki ilmihal yazarak bu ihtiyacı karşıladı. Uzun İlmihal'i pastörler ve öğretmenler için yazdı. Pastörler bu ilmihalin bazı bölümlerini cemaatlerine okuyor ve vaaz hazırlamak için kullanıyorlardı. Luther ayrıca özellikle çocuklar için Kısa İlmihal'i yazdı. Luther bu kitapta Hıristiyan doktrininin altı "ana bölümünü" basit ve anlaşılır bir dille açıklamaya çalışmıştır. Bu konuda son derece başarılı olmuştur. Örneğin, Apostolik İman'ın İkinci Maddesi için yaptığı açıklamadan daha güzel bir şekilde ifade edilmiş bir iman ikrarı bulmak zordur: Ezelden beri Baba'dan doğan gerçek Tanrı ve aynı zamanda bakire Meryem'den doğan gerçek insan olan İsa Mesih'in Rabbim olduğuna inanıyorum, çünkü O beni, kaybolmuş ve mahkûm edilmiş bir insanı kurtardı ve beni tüm günahlardan, ölümden ve şeytanın gücünden fidye ile kurtardı; Altın ya da gümüşle değil, kutsal ve değerli kanıyla, masum tutkusu ve ölümüyle; öyle ki O'na ait olabileyim, krallığında O'na boyun eğerek yaşayabileyim ve ölümden dirildiği, sonsuza dek yaşadığı ve hüküm sürdüğü gibi, sonsuz doğruluk, masumiyet ve kutsallık içinde O'na hizmet edebileyim. Bu kesinlikle doğrudur.

Apostolik "Elçilerin" İman İkrarı

Allah’a, bütün güçlere egemen olan Baba’ya, yerin ve göğün Yaratıcısı’na inanıyorum.

Allah’ın biricik Oğlu’na, Rabbimiz İsa Me­sih’e inanıyorum. İsa, Kutsal Ruh aracılığıyla gebe kalan bakire Meryem’den doğdu, vali Pontius Pilatus’un döneminde acı çekti, çarmı­ha gerildi, öldü ve gömüldü. Ölüler diyarına indi. Üçüncü gün dirildi. Göklere yükseldi. Şimdi Allah’ın, bütün güçlere egemen olan Baba’nın sağında oturuyor. Bir gün tekrar gelip ölüleri ve dirileri yargılayacak.

Kutsal Ruh’a inanıyorum. Kutsal ve evrensel imanlılar topluluğunun ve kutsallar birliğinin var olduğunu kabul ediyorum, günahlarımın bağışlanmasına güvenip bedenin dirilmesini ve sonsuz yaşamı bekliyorum.